همسر اول
همسر اول سرهنگ قذافى، معلم مدرسه بود. آن دو قبل از ازدواج همدیگر را ندیده بودند. آنها یک پسر به اسم محمد دارند و شش ماه پس از ازدواج جدا شدند.
او همسر دوم آقاى قذافى و مادر هفت فرزندش است. آنها همچنین یک دختر و پسر به نام هاى میلاد و حنا را به فرزندخواندگى قبول کرده اند. حنا در چهار سالگى در بمباران طرابلس در سال ۱۹۸۶ توسط آمریکایى ها کشته شد.
محمد فرزند رهبر لیبى از همسر اول اوست. او رئیس کمیته المپیک لیبى است که مقر آن در طرابلس است. او همچنین مدیرعامل شرکت پست و مخابرات این کشور است که مسئولیت اداره تلفن هاى همراه و ارتباطات ماهواره اى را به عهده دارد.
سیف الاسلام ۳۸ سال دارد و انگلیسى را روان صحبت مى کند. او از مدرسه اقتصاد لندن، مدرک دکترا گرفته و عمدتا در جبهه افرادى دیده مى شود که خواهان آزادسازى اقتصاد لیبى هستند. او مسئول بنیاد خیریه بین المللى قذافى و بنیاد توسعه است که در آزاد کردن گروگان ها از دست پیکارجویان اسلامگرا به خصوص در فیلیپین نقش داشته است. در سال ۲۰۰۶ او پس از انتقاد از حکومت پدرش، لیبى را ترک کرد اما دوباره به کشور بازگشت. از او به عنوان چهره مدرن لیبى یاد مى شود اما در سال ۲۰۰۸ اعلام کرد که علاقه اى به "به ارث بردن" قدرت از پدرش ندارد. او در اوج ناآرامى هاى اخیر لیبى، در تلویزیون دولتى ظاهر شد و نسبت به بروز جنگ داخلى در این کشور هشدار داد.
او ۳۶ ساله است و با دختر یک فرمانده ارتش لیبى ازدواج کرده است. او قبلا فوتبال بازى مى کرد و براى مدت کوتاهی، در یکی از تیم های لیگ برتر ایتالیا توپ زد. او اکنون رئیس فدراسیون فوتبال لیبى است و در زمانى که فوتبال بازى مى کرد، کاپیتان تیم ملى بود. از زمان بازنشستگى از فوتبال، او در صنعت فیلم سازى نیز فعال بوده و ظاهرا صد میلیون دلار در فیلمى که بازسازى یک تریلر آلمانى بود سرمایه گذارى کرد.
سن و سال او معلوم نیست. سرهنگ دوم ارتش لیبى است و گفته شده که سال ها پیش، پس از طراحى کودتایى علیه پدرش به مصر گریخت اما بخشوده شد و اجازه بازگشت به کشور را گرفت. او هم اکنون مشاور امنیت ملى پدرش است و فرماندهى یک واحد ارتش را به عهده دارد.
او براى شرکت ملى حمل و نقل دریایى لیبى کار مى کرد که مسئولیت انتقال نفت لیبى را به عهده داشت. گفته شده او در چند حادثه خشونت بار دست داشته و در سال ۲۰۰۵ متهم شد که دوست دختر حامله خود را در پاریس مورد ضرب و شتم قرار داده. او در سال ۲۰۰۸ در ژنو سوئیس پس از آن که دو مستخدمش، او را متهم کردند که به آنها حمله کرده، بازداشت شد. او بعدا با تامین وثیقه آزاد شد اما این حادثه موجب شد تا دولت لیبى محصولات سوئیس را تحریم کرده و شرکت هاى سوئیسى را از این کشور اخراج کند. لیبی همچنین دیپلمات هاى خود را از برن فراخواند. هانیبال، سوئیس را "مافیاى جهانى" نامیده و گفته این کشور باید تجزیه شود.
اطلاعات زیادى در مورد این فرزند جوان رهبر لیبى در دست نیست. به نوشته روزنامه دیلى تلگراف، در سال ۲۰۰۸ ماشین فرارى او به دلیل سر و صداى زیاد اگزوز ماشین، در آلمان توقیف شد. او در آن زمان در مونیخ درس مى خواند.
خمیس یک افسر پلیس است و تعلیمات نظامى خود را در روسیه گذرانده. او فرماندهى نیروى ویژه ای را به عهده دارد. گفته شده که فرماندهى سرکوب معترضان در بنغازى با او بوده است.
تنها دختر رهبر لیبی ۳۴ سال دارد و از مشاوران حقوقى گروه وکلاى مدافع صدام، رهبر سابق عراق بود. او در سال ۲۰۰۶ با یکى از اقوام پدرى ازدواج کرد. او مدیر بنیاد خیریه "واعتصموا" و سفیر حسن نیت برنامه پیشرفت و توسعه ملل متحد در لیبى است.