"عمو فیتیله ای ها" از تلویزیون خداحافظی کردند و رفتند
ادامه دادیم و ادامه
دادیم تا بارها و بارها حقوقمان ضایع شد. ما بستری را که در آن پرورش
یافتیم و پرورش دادیم را محق دانستیم و از شبکه 2 خواستیم تا قدمی بر دارد
اما بازهم هیچ اتفاقی در جهت احقاق حق از دست رفته برداشته نشد.
برنامه "فیتیله جمعه
تعطیله" جمعه و دوشنبه 29 بهمن‌ماه و دوم اسفندماه در حالی با آرم زنده از
شبکه دو پخش شد که عمو فیتیله‌ای‌ها از این برنامه خداحافظی کرده بودند و
نمایش‌های قدیمی روی آنتن رفت.
به گزارش مهر، برنامه "فیتیله جمعه تعطیله" روز‌های جمعه و دوشنبه 29 بهمن‌ماه و دوم اسفندماه با آرم زنده از شبکه دو پخش شد. این در حالی بود که محمد مسلمی، حمید گلی و علی فروتن عمو فیتیله‌ای‌ها از این برنامه خداحافظی کرده بودند و نمایش‌های قدیمی آنها روی آنتن رفت.
از قرار تهیه‌کننده برنامه بدون اهمیت دادن به این مسئله که فیتیله‌ای‌ها از برنامه رفته‌اند در یک رفتار غیر حرفه‌ای، غیر اخلاقی و غیر هنری برنامه را روی آنتن برد و این در حالی است که برنامه از نقطه آغاز تا پایان کارگردانی می‌شود. این برنامه‌ها بارها روی مسئله آموزش تاکید می‌کند و مرتب به بچه‌ها می‌گوید نباید دروغ بگویند، اما نکته جالب این است که آدم بزرگ‌ها هر زمان که بخواهند می‌توانند به راحتی دروغ بگویند.
به دنبال این ماجرا، خبرنگار مهر با محمد مسلمی، کارگردان و بازیگر "فیتیله جمعه تعطیله" تماس گرفت تا با او در این باره گفتگویی داشته باشد، اما او ترجیح داد در این باره یادداشتی برای خبرگزاری مهر بنویسد. یادداشت او را با عنوان "خداحافظی عموهای فیتیله‌ای" از شبکه دو را در پی می‌خوانید.
خداحافظی عموهای فیتیله‌ای از شبکه 2
شاید باورتان نشود که طعم کودکی تنها طعم خوشمزه‌ای است که تا آخر نمی‌دانیم کی و کجا، همیشه در خاطرمان می‌ماند.
شاید برای همه انسان‌ها دوران کودکی یک مرحله باشد و در چشم برهم زدنی با تمام زیبایی‌ها و شیرینی‌هایش تمام شود و جز خاطراتی رنگارنگ در دفتر خاطرات عمر چیز دیگری به جا نماند. ولی ما کودکی را دوباره آغاز کردیم و ثابت کردیم که می‌توان در هر مرحله از عمر که زیبایی آن بکر و صادقانه است، زندگی کرد و منزل گزید. کودک ماندیم تا کودکان بمانند.
با یک تابلو و حماسه آمدیم و حماسه آفریدیم. جورها را جور کردیم و ناجورها را دور. در بازی‌های سخت زندگی پالام پولوم آوردیم و خواستیم که برنده باشیم و بیست سال بهای این خواستن را دادیم. تا شاید در عکاسخانه ذهنتان تصویری از تلاش‌ها و گذران عمر مان که پر تلاش می رفت نقش ببندد. تا جایی که دیگر تعطیلی معنا نداشته باشد. تا جایی که فتیله‌های فانوس شادی را برای همیشه روشن نگه داریم.
از اینکه بودیم و توانستیم که توانستن را صرف کنیم. از اینکه با دستهایی خالی اما قلبهایی آکنده از عشق میهمانتان شدیم خوشحالیم.
از شما گفتیم و با شما رفتیم. با شما خندیدیم و گریه کردیم. در جشن ها و شادی ها در سوگ‌ها و غم‌ها.
پیمان بسته بودیم که ثابت کنیم، کودکی هرگز تمام نمی‌شود و بر سر این پیمان ماندیم. تا جایی که حتی عزیزانی را از دست دادیم ولی بر سر قرار هر هفته خود حاضر شدیم. بیمار شدیم، تا جایی که حتی حرکت برایمان قدغن شد. ولی چه کسی است که باور نکند که عشق معجزه می کند و جانی دوباره می‌دهد.
آمدیم تا صادقانه به کودکان بگوییم که راستگو باشیم، مثل پیامبری که رسالتش ترویج اخلاق بود.
گفتیم مهربان باشیم مثل خدایی که همیشه مهربان است. گفتیم دانش بیاموزیم، مثل پیامبری که گفت: آموختن را تا زمان مرگ ترک نکنید.
یاد گرفتیم و یاد دادیم. در ابتدای راه سه تن بودیم و بعد از شروع سفر و اینک بیش از صد نفر. صد نفر همدل و هم پیمان، صد نفر که برای شما یکی شدند تا یک لحظه شادی را به دلهای مهربانتان هدیه کنند.
آمدن سخت بود ولی نه سخت تر از ماندن و شدن. ما مقاومت کردیم و ایستادیم تا.....
تا حقی از ما ضایع شد و در جهت احقاق حق خود تلاش کردیم. اتفاقی نیفتاد. چاره‌ای نبود جز ادامه. چرا که هدف برای ما مهمتر بود.... ادامه دادیم و ادامه دادیم تا بارها و بارها حقوقمان ضایع شد. ما بستری را که در آن پرورش یافتیم و پرورش دادیم را محق دانستیم و از شبکه 2 خواستیم تا قدمی بر دارد اما بازهم هیچ اتفاقی در جهت احقاق حق از دست رفته برداشته نشد. درست اتفاقی که در شبکه جام جم افتاد دوباره تکرار شد.
پس چاره ای نبود جز تن دادن به جبر و قانون طبیعت که هر شروعی را پایانی ست. علی رغم میل باطنی خداحافظی کردیم و جواب خداحافظی ما شد برنامه های پخش شده ی روز جمعه و دوشنبه.
برنامه‌هایی که برای لحظه لحظه‌های آن برنامه‌ریزی و کارگردانی شده بود با کار غیر اخلاقی و غیر هنری تهیه کننده برنامه و با عنوان برنامه زنده به روی آنتن رفت که این تغییر ساختار نه مورد، رضایت و نه مورد تایید ما بود.
تلخ است تلخ . اما ما پذیرفته‌ایم که تلخ هم یک مزه است. تلختر آن است که همه مسولین قول حمایت می دهند و در نهایت، نتیجه آن می شود که تمام حقوق مادی و معنوی گروه نادیده گرفته می شود.
البته دور از انتظار نبود که با تغییر مجری اتفاقات این‌چنینی هم در راه باشد.
حرفی نیست در پایان همان‌گونه که در آغاز بود فقط خدا هست و خدا. چرا که ما در این چند سال نه وابسته به جایی بودیم و نه هستیم تنها حامی ما خداوندی است که خالق خنده و شادی است. خداوندی که اگر عنایتش شامل حال ما نمی‌شد ما نبودیم. امروز هم خرسندیم که ما در این راه پر فراز و نشیب تلاشمان را کردیم و به این جا رسیدیم . نتیجه هرچه که باشد ما خواست خداوند را می خواهیم و از اینکه روزی سلاممان را به گرمی پاسخ گفتید بر خود می‌بالیم و از اینکه امروز خداحافظی ما را می‌پذیرید تا قیامت ممنون شما هستیم. دلتنگ لحظه‌های با هم بودن می شویم. خداحافظی سخت است ولی امید به دیدن دوباره ی شما شوق زندگی و پایندگی می دهد. پاینده ، شاد و خندان باشید.
- - - - - - - - - -
برنامه زنده "فیتیله‌ای‌ها" نزدیک به یک دهه است به صورت زنده از شبکه دوم روی آنتن می‌رود و مخاطبان فراوانی دارد، در ماههای اخیر به جای مجید قناد مجری و تهیه‌کننده این برنامه، مهرداد نظام‌آبادی اجرای برنامه را به عهده داشت.
به گزارش مهر، برنامه "فیتیله جمعه تعطیله" روز‌های جمعه و دوشنبه 29 بهمن‌ماه و دوم اسفندماه با آرم زنده از شبکه دو پخش شد. این در حالی بود که محمد مسلمی، حمید گلی و علی فروتن عمو فیتیله‌ای‌ها از این برنامه خداحافظی کرده بودند و نمایش‌های قدیمی آنها روی آنتن رفت.
از قرار تهیه‌کننده برنامه بدون اهمیت دادن به این مسئله که فیتیله‌ای‌ها از برنامه رفته‌اند در یک رفتار غیر حرفه‌ای، غیر اخلاقی و غیر هنری برنامه را روی آنتن برد و این در حالی است که برنامه از نقطه آغاز تا پایان کارگردانی می‌شود. این برنامه‌ها بارها روی مسئله آموزش تاکید می‌کند و مرتب به بچه‌ها می‌گوید نباید دروغ بگویند، اما نکته جالب این است که آدم بزرگ‌ها هر زمان که بخواهند می‌توانند به راحتی دروغ بگویند.
به دنبال این ماجرا، خبرنگار مهر با محمد مسلمی، کارگردان و بازیگر "فیتیله جمعه تعطیله" تماس گرفت تا با او در این باره گفتگویی داشته باشد، اما او ترجیح داد در این باره یادداشتی برای خبرگزاری مهر بنویسد. یادداشت او را با عنوان "خداحافظی عموهای فیتیله‌ای" از شبکه دو را در پی می‌خوانید.
خداحافظی عموهای فیتیله‌ای از شبکه 2
شاید باورتان نشود که طعم کودکی تنها طعم خوشمزه‌ای است که تا آخر نمی‌دانیم کی و کجا، همیشه در خاطرمان می‌ماند.
شاید برای همه انسان‌ها دوران کودکی یک مرحله باشد و در چشم برهم زدنی با تمام زیبایی‌ها و شیرینی‌هایش تمام شود و جز خاطراتی رنگارنگ در دفتر خاطرات عمر چیز دیگری به جا نماند. ولی ما کودکی را دوباره آغاز کردیم و ثابت کردیم که می‌توان در هر مرحله از عمر که زیبایی آن بکر و صادقانه است، زندگی کرد و منزل گزید. کودک ماندیم تا کودکان بمانند.
با یک تابلو و حماسه آمدیم و حماسه آفریدیم. جورها را جور کردیم و ناجورها را دور. در بازی‌های سخت زندگی پالام پولوم آوردیم و خواستیم که برنده باشیم و بیست سال بهای این خواستن را دادیم. تا شاید در عکاسخانه ذهنتان تصویری از تلاش‌ها و گذران عمر مان که پر تلاش می رفت نقش ببندد. تا جایی که دیگر تعطیلی معنا نداشته باشد. تا جایی که فتیله‌های فانوس شادی را برای همیشه روشن نگه داریم.
از اینکه بودیم و توانستیم که توانستن را صرف کنیم. از اینکه با دستهایی خالی اما قلبهایی آکنده از عشق میهمانتان شدیم خوشحالیم.
از شما گفتیم و با شما رفتیم. با شما خندیدیم و گریه کردیم. در جشن ها و شادی ها در سوگ‌ها و غم‌ها.
پیمان بسته بودیم که ثابت کنیم، کودکی هرگز تمام نمی‌شود و بر سر این پیمان ماندیم. تا جایی که حتی عزیزانی را از دست دادیم ولی بر سر قرار هر هفته خود حاضر شدیم. بیمار شدیم، تا جایی که حتی حرکت برایمان قدغن شد. ولی چه کسی است که باور نکند که عشق معجزه می کند و جانی دوباره می‌دهد.
آمدیم تا صادقانه به کودکان بگوییم که راستگو باشیم، مثل پیامبری که رسالتش ترویج اخلاق بود.
گفتیم مهربان باشیم مثل خدایی که همیشه مهربان است. گفتیم دانش بیاموزیم، مثل پیامبری که گفت: آموختن را تا زمان مرگ ترک نکنید.
یاد گرفتیم و یاد دادیم. در ابتدای راه سه تن بودیم و بعد از شروع سفر و اینک بیش از صد نفر. صد نفر همدل و هم پیمان، صد نفر که برای شما یکی شدند تا یک لحظه شادی را به دلهای مهربانتان هدیه کنند.
آمدن سخت بود ولی نه سخت تر از ماندن و شدن. ما مقاومت کردیم و ایستادیم تا.....
تا حقی از ما ضایع شد و در جهت احقاق حق خود تلاش کردیم. اتفاقی نیفتاد. چاره‌ای نبود جز ادامه. چرا که هدف برای ما مهمتر بود.... ادامه دادیم و ادامه دادیم تا بارها و بارها حقوقمان ضایع شد. ما بستری را که در آن پرورش یافتیم و پرورش دادیم را محق دانستیم و از شبکه 2 خواستیم تا قدمی بر دارد اما بازهم هیچ اتفاقی در جهت احقاق حق از دست رفته برداشته نشد. درست اتفاقی که در شبکه جام جم افتاد دوباره تکرار شد.
پس چاره ای نبود جز تن دادن به جبر و قانون طبیعت که هر شروعی را پایانی ست. علی رغم میل باطنی خداحافظی کردیم و جواب خداحافظی ما شد برنامه های پخش شده ی روز جمعه و دوشنبه.
برنامه‌هایی که برای لحظه لحظه‌های آن برنامه‌ریزی و کارگردانی شده بود با کار غیر اخلاقی و غیر هنری تهیه کننده برنامه و با عنوان برنامه زنده به روی آنتن رفت که این تغییر ساختار نه مورد، رضایت و نه مورد تایید ما بود.
تلخ است تلخ . اما ما پذیرفته‌ایم که تلخ هم یک مزه است. تلختر آن است که همه مسولین قول حمایت می دهند و در نهایت، نتیجه آن می شود که تمام حقوق مادی و معنوی گروه نادیده گرفته می شود.
البته دور از انتظار نبود که با تغییر مجری اتفاقات این‌چنینی هم در راه باشد.
حرفی نیست در پایان همان‌گونه که در آغاز بود فقط خدا هست و خدا. چرا که ما در این چند سال نه وابسته به جایی بودیم و نه هستیم تنها حامی ما خداوندی است که خالق خنده و شادی است. خداوندی که اگر عنایتش شامل حال ما نمی‌شد ما نبودیم. امروز هم خرسندیم که ما در این راه پر فراز و نشیب تلاشمان را کردیم و به این جا رسیدیم . نتیجه هرچه که باشد ما خواست خداوند را می خواهیم و از اینکه روزی سلاممان را به گرمی پاسخ گفتید بر خود می‌بالیم و از اینکه امروز خداحافظی ما را می‌پذیرید تا قیامت ممنون شما هستیم. دلتنگ لحظه‌های با هم بودن می شویم. خداحافظی سخت است ولی امید به دیدن دوباره ی شما شوق زندگی و پایندگی می دهد. پاینده ، شاد و خندان باشید.
- - - - - - - - - -
برنامه زنده "فیتیله‌ای‌ها" نزدیک به یک دهه است به صورت زنده از شبکه دوم روی آنتن می‌رود و مخاطبان فراوانی دارد، در ماههای اخیر به جای مجید قناد مجری و تهیه‌کننده این برنامه، مهرداد نظام‌آبادی اجرای برنامه را به عهده داشت.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد