متن کامل نطق میان دستور آقای رحیمی نسب نماینده خرم آباد
بسم الله الرحمن الرحیم
ابتدا لازم میدونم دولت پاکستان را در به شهادت رسوندن شهدای سرافرازمان سردار شوشتری و سردار محمدزاده و دیگر عزیزانی که در حملات تروریستی به شهادت رسیده اند مسئول دانسته و باید ریگی کثیف را هر چه سریعتر تحویل جمهوری اسلامی بنماید ، ضمنا تبریک مجددی داریم به مناسبت انتخاب مجدد جناب آقای ضرغامی و امیدواریم که تذکرات و مطالبات مقام معظم رهبری رو که برخاسته از خواست مردم است مورد توجه جدی قرار بدهد .
سرآغاز کلام هم سلامی است به شهیدان میهن اسلامی و جانبازان عزیز این سرمایه های ناب ایثار و شهادت . اما قاعده ی نانوشته ی سیاست حکم میکند که بنده هم مثل نمایندگان استانهای برخوردار و بهره مند ، از سیاست های کلان سخن بگویم و به نقد و تحلیل رفتار اوباما در آمریکا و روابط سخیف و غیر اخلاقی سارکوزی در فرانسه و سایر معادلات و معاملات سیاسی و اقتصادی ملی و فراملی بپردازم ، بی جهت نیست که می گویند آنانی که سیرترند زیباتر سخن می گویند ! به هر حال ما نمایندگان مناطق عقب نگه داشته شده « جان سومی هستیم در دل یک کشور جهان سوم »
به واسطه فقر و محرومیت بایستی همواره بدنبال مطالبات به ظاهر نازل و پیش افتاده امان باشیم ، چرا که این محرومیت ها الزاما بر رفتار و نگرش ما سایه افکنده است .
سئوال من اینک از رئیس محترم مجلس ، اعضای محترم هیئت رئیسه و کمیسیونهای مختلف این است که چرا به خاطر رفاه و بهره مندی پنج شش استان برخوردار ، همین تعداد استان باید تاوان توسعه و پیشرفت آنها را بپردازند ؟ به عبارت دیگر ، آیا می دانید به واسطه حقوق تضییع شده ی ما استانهای محروم استانهای برخوردار فربه تر شده . چرا که به لحاظ زمانی بسیاری کارشناسان منصف این فاصله را بیش از چند دهه می دانند .
بنابراین برنامه مجلس به عنوان قوه ی ناظره بر مغفول ماندن اصل بیستم قانون اساسی چیست ؟
آقای لاریجانی نیستند جناب آقای ابوترابی آیا دلنگرانی شما فقط شهرهای خودتان قم و تهران است ؟ که پژواک فریادهای ما ساکنین مناطق محروم را کسی جز خودمان نمی شنود !
بهتر است با صراحت بگویم ، بیش از سه دهه است که از تن نحیف و رنجور ما مناطق محروم بریده و به استانهای بهره مند داده اید ، چرا که فاصله فربهی استانهای نورچشمی و واماندگی ماها قابل شمارش و تخمین نیست .
آیا می دانید لرستان طی دو دهه اخیر همواره رتبه اول یا دوم بیکاری کشور را داشته و هم اکنون بر اساس گزارشات مرکز آمار کشور رتبه اول بیکاری کشور را دارد ؟ اصولا این خیل عظیم لشگر بیکار و پر مخاطره به چه میزان برای مجلس و دولت اهمیت دارد ؟ آیا غیر از این است که استانهای بهره مند به واسطه داشتن عناصر صاحب نفوذ در دایره قدرت به بالاترین مرحله رشد و شکوفایی رسیده اند ؟ پس تکلیف ما استانهای محروم که در هفت آسمان قدرت یک ستاره نداریم چیست ؟
چرا لرستان با داشتن هزاران نخبه علمی و سیاسی و اقتصادی حتی یک وزیر یک استاندار در حلقه بسته ی تصمیم ساز و تصمیم گیر کشور ندارد ؟ آیا این مصداق ظلم به سرمایه های انسانی این سرزمین نیست ؟
همکاران محترم و ملت شریف ایران : لرستان از دیرباز دانشگاه بزرگ مدیریت آزمون و خطای کشور بوده و هست ، در این خصوص آخرین بی ملاحظی عدم تعین و تکلیف مدیریت ارشد استان یعنی استانداریست ، آن روز که مردم می گفتند برود دولت اصرار بر ماندن داشت و امروز که مردم می گویند بماند دولت تعین تکلیف نمی کند !
چرا معاون برنامه ریزی استانداری لرستان را در فصل بودجه به قم انتقال می دهند ؟ گویی که عطش قمی ها با انتقال آب قمرود هم پایان نیافته ! که نیروها را هم پس از کارآزمودگی باید به قم انتقال داد .
اما سئوال بعدی بنده از مسئولین دولتی و مجلس است که حقآبه انتقال آب لرستان به قم چه میزان است ؟ و سئوال دوم بنده از مراجع بزرگوار این است که حکم انتقال آبی که صاحبانش بخاطر بی توجهی مسئولین رضایت ندارند و از آن برای شرب و غسل و وضو استفاده می شود چیست ؟!
البته بذل و بخشش مسئولین
....... بقیه ی متن رو انشااله فردا خواهم نوشت ...
